Profeteren is spreken namens God. Het is dus breder dan alleen voorspellingen doen. Over die voorspellingen gesproken. Daar heb je twee vormen van: Bekendst is de Griekse vorm. Daarbij doet een profeet een voorspelling en die wordt vervuld. Bij de joodse vorm kan een geschiedenis een vooruitspiegeling zijn van wat later zal komen (zie het verhaal waarin Abraham zijn zoon Izaak wil offeren, wat vooruitwijst naar het offer op Golgotha).

Deze vraag is moeilijk te beantwoorden. Het tellen van profetieën is moeilijk omdat je grote profetieën natuurlijk kunt opknippen in kleinere. Ook weten we van delen van de Bijbel niet of ze een profetische lading hebben. Volgens David Pawson bevat zo'n 27 procent van de verzen in de Bijbel voorspellingen. Hij schrijft dat er 735 afzonderlijke gebeurtenissen voorspeld worden. Daarvan zijn er al 593 werkelijkheid geworden (dat is 81 procent).

Doet een profeet een voorspelling, en komt die niet uit, dan heeft de profeet niet namens God gesproken. Maar ook als een profetie wél uitkwam, moesten de woorden van de profeet getoetst worden met wat er al van Gods wil bekend was, om te zien of het echt om een profeet van God ging. Ook aan de houding van de profeet is te zien of hij valt is of niet. In Colessenzen 2:18 wordt een aantal kenmerken gegeven van een valse profeet:

• Schept behagen in opgeblazenheid.
• Schept behagen in het vereren van engelen.
• Verdiept zich in visioenen.
• Hij doet zonder reden gewichtig.
• Richt zich niet op Chistus als het hoofd.

Jezus zegt in Mattheüs 7 dit over valse profeten:

Nee. Profeten moesten boodschappen van God overbrengen. Vaak waren dat voor de ontvangers geen positieve berichten en veel mensen zaten daar natuurlijk niet op te wachten. Soms werden profeten op reis gestuurd (waar bijvoorbeeld Jona geen zin in had) of werd hen een levenswijze opgedragen die als onprettig ervaren kon worden. Ezechiël bijvoorbeeld werd door God op dieet gesteld. Ook kreeg hij de opdracht brood te bakken op een vuurtje gestookt van zijn eigen uitwerpselen (omdat hij daar bezwaar tegen had mocht hij koeienmest gebruiken). Diezelfde Ezechiël mocht van God niet rouwen om het plotseling overlijden van zijn vrouw. Lichamelijk kon het ontvangen van een profetie zwaar zijn. Daniël schrijft dat hij na een visioen het lichamelijk zwaar had en een tijdje moest bijkomen.

De profeten zullen vaak niet helemaal begrepen hebben wat ze op papier zetten. Jesaja profeteerde dat de joden ooit terug zouden keren als duiven naar een til. Fascineren dat hij juist deze metafoor koos. Wij weten dat de meeste joden die sinds 1948 terugkeerden naar Israël dat deden per vliegtuig. Jesaja zal daar waarschijnlijk niet aan gedacht hebben. Zacharia profeteert dat Babel in één uur verwoest zal worden. Voor de uitvinding van de atoombom was zoiets ondenkbaar. Er zijn ook profetieën die verwijzen naar raketten die zelf hun doel vinden, internationaal betalingsverkeer en televisie.

Ja. In Richteren 4 wordt geschreven over Debora, die als richter leiding aan Israël gaf en profetes was. Lucas schrijft over Anna, een hoogbejaarde dame die altijd in de tempel was en met vasten en bidden God dag en nacht diende. Toen Maria en Jozef met hun kind Jezus in de tempel kwamen, verklaarde Anna dat Jezus de Heere is.

Sommige kerken geloven dat er na Jezus geen profeten meer geweest zijn (ze maken een uitzondering voor apostel Johannes). Het is de vraag of deze gedachte Bijbels is. Als we de profeet Joël mogen geloven zal er in de eindtijd flink geprofeteerd worden. Hij schrijft dat de Geest van God zal worden uitgestort op alle vlees en "uw zonen en dochters zullen profeteren".

Nee. In Numeri 22-24 lezen we over Bileam. Deze waarzegger kwam uit Petor aan de Eufraat en was zeer waarschijnlijk geen jood (hoewel hij wel in contact stond met de God van Israël). Hij werd ingehuurd door koning Balak van Moab. Die wilde dat Bileam de joden zou vervloeken. Bileam zei dat hij dat niet kon en zegende Israël drie keer. Hij sprak ook een aantal profetieën uit over de tegenstanders van Israël die in de eindtijd vervuld zullen worden.

2 Timoteüs 3:16-17 leert ons dat de hele Bijbel door God is ingegeven en is nuttig "om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid opdat de mens die God toebehoort, volmaakt zou zijn, tot elk goed werk volkomen toegerust." Een groot deel van de Bijbel bestaat uit profetie. Het is niet goed dat gedeelte over te slaan, want we kunnen ervan leren. Op de site van Wim Jonkman staat een artikel van J.R. Church die een aantal argumenten opsomt:

• Het kan het geestelijk leven stimuleren.
• Het biedt een bepaalde mentale bevrediging.
• Het kan troost geven in tijden van verdriet.
• Het kan ons dwingen tot dienstbaarheid.